1280

234

maart - april 2025

Surrealisme (2)

‘De laatste momentopname van de Europese intelligentsia’, zo luidt de ondertitel van het essay dat Walter Benjamin in 1929 over het surrealisme schreef. Het klinkt definitief, alsof wat de surrealisten in de jaren twintig probeerden al na één decennium niet meer mogelijk was. Met dit tweede themanummer belicht De Witte Raaf opnieuw aspecten van de surrealistische beweging, om ze in een ander licht te plaatsen en om, impliciet of expliciet, de actualiteit ervan te toetsen. De openingstekst van Abigail Susik gaat over een minder bekend hoofdstuk. Surrealisten, zo schrijft Susik, hebben ‘diepgaand kritiek geuit op loonarbeid onder het kapitalistische systeem’. Die positie was reeds honderd jaar geleden allesbehalve vanzelfsprekend, maar ze was wel een cruciaal onderdeel van de manier waarop het surrealisme leven, kunst en politiek verknoopte. Over het engagement van de surrealisten schrijft ook Arnold Heumakers. Hij construeert de band van Breton et les autres met de Sovjet-Unie en [...]

↓ lees meer

Surrealisme (2)

‘De laatste momentopname van de Europese intelligentsia’, zo luidt de ondertitel van het essay dat Walter Benjamin in 1929 over het surrealisme schreef. Het klinkt definitief, alsof wat de surrealisten in de jaren twintig probeerden al na één decennium niet meer mogelijk was. Met dit tweede themanummer belicht De Witte Raaf opnieuw aspecten van de […]

↓ lees meer

Schrijf je in op onze nieuwsbrief en we houden je geregeld op de hoogte!

Schrijf je in op onze nieuwsbrief en we houden je geregeld op de hoogte!